മമ്മൂഞ്ഞി നമ്മടെ അടുത്ത ചങ്ങായിയാ, രാവിലെ വന്നു അവന്‍ പോകാന്നു പറഞ്ഞപ്പോ ഒക്കേയ്ന്നു ഞാനും പറഞ്ഞു അഞ്ചു മിനിറ്റില്‍ റെഡിയായി.
മംമൂഞ്ഞിയുടെ കെയറോഫില്‍ ആണല്ലോ നമ്മടെ യാത്ര, അവിടെ എത്തിയപ്പോള്‍ കസേര കളിയാണ്‌, എങ്ങനെയെങ്കിലും ഇരുന്നു കിട്ടിയിട്ട് വേണമല്ലോ. പോത്ത് ബിരിയാണിയുടെ മണം ഇടക്കിടെ കാറ്റിലൂടെ കിട്ടുന്നുണ്ട്, ഹ കിട്ടിപോയി! ചാടിപ്പിടിച് ഒരു കസേരയില്‍ കയറി അങ്ങ ഇരുന്നു. തിരിഞ്ഞു നോക്കുമ്പോള്‍ നമ്മടെ പാവം മമ്മൂഞ്ഞി അതാ ദയനീയമായി നോക്കുന്നു, ബിരിയാണി മുന്‍പിലെത്തി അടുത്ത ഇരിക്കുന്നത് ആരെന്നു പോലും നോക്കാതെ തട്ടി വിടാനും തുടങ്ങി. ഇടക്കെപ്പോഴോ മംമൂഞ്ഞിയെ ഓര്മ വന്നു, തിരിഞ്ഞു നോക്കുമ്പോള്‍ മമ്മൂഞ്ഞി ഇല്ല, എണീറ്റ് കഴിഞ്ഞപോള്‍ ഓര്‍ത്തു, വെള്ളം കുടിച്ചില്ല. കൈ കഴുകി കുറച്ചു മാറി നിന്ന്. നോക്കുമ്പോള്‍ ഒരു മൂലയില്‍ വച്ചിരിക്കുകയാണ്, സിഗരെറ്റുകള്‍, മാല്‍ബറോ, രോത്മന്‍സ്, ത്രിബിള്‍ ഫൈവ്, ബെര്‍ക്ലി തുടങ്ങി നമ്മുടെ നാടന്‍ ബ്രാണ്ട് വരെ ഉണ്ട്. എല്ലാരുടെ ചുണ്ടിലും വെള്ളക്കാരന്, നമ്മടെ നാടനെ ആര്‍കും വേണ്ട, വര്‍ണ്ണ വിവേചനം തന്നെ!
വന്നിട്ട് കുറെ നേരമായെന്നു നമ്മുടെ മമ്മൂഞ്ഞി എഴുന്നെട്ടപോള്‍ ആണ് എനിക്ക് മനസിലായത്. വീട്ടിലേക് നടക്കുമ്പോള്‍ അതാ വയറ്റില്‍ ചൂളം വിളി!
************************************************************************************
ഇനിയിപ്പോള്‍ ഹോസ്പിറ്റലില്‍ പോകാതെ വയ്യ, നേരെ ബസ്‌ സ്റ്റോപ്പിലേക് നടന്നു, അപ്പോള്‍ അതാ വരുന്നു നമ്മുടെ മമ്മൂഞ്ഞി, കയ്യില്‍ മരുന്ന് കുപ്പി, എല്ലാം നീ കാരണം ആണെന്ന നോട്ടം, കണ്ടപ്പോള്‍ വേറെ ഒന്നും ചോതിക്കാന്‍ തൊന്നിയില്ല അതാ ബസ്‌ വന്നു..
